Jenny Derks (39) is ruim drie dagen per week onderwijskracht op een basisschool. Daarnaast coacht ze mensen die ergens tegen aanlopen of die niet helemaal tevreden zijn met zichzelf of hun omstandigheden. Ze combineert dit met het co-ouderschap voor haar kinderen Kenneth en Sterre. Haar afspraken als coach plant ze als de kinderen niet thuis zijn en ook soms in het weekend. Zij vindt dat ze haar leven prettig geregeld heeft.
Hoe is het allemaal begonnen?
Jenny: “Een aantal jaren geleden heb ik een kleine coaching praktijk opgericht, ‘Change of walk’ genaamd. Ik heb ervaren dat je op een bepaald tijdstip in je leven beslissingen moet nemen over welke richting je je leven wilt gaan geven. Ik heb het altijd fijn gevonden om met mensen te praten. Maar ook om samen te joggen en te wandelen. Ik heb bijvoorbeeld het Pieterpad gelopen. De natuur is altijd heel belangrijk voor mij geweest, de natuur geeft mij energie. Wat mij ook erg aanspreekt is om met taal te spelen. Met metaforen te werken. Dit allemaal bij elkaar heeft er voor gezorgd dat ik verschillende vormen van coaching kan aanbieden.”
Vertel daar iets meer over?
“Ik zit met mensen aan tafel te praten. Het zogenaamde ‘face to face’ coaching. Er zijn ook mensen die liever meer anoniem blijven en daarvoor bied ik ‘on line coaching’ aan. Deze mensen schrijven gemakkelijker dan dat ze praten en ze kunnen het altijd nog eens overlezen en nuances aanbrengen. Daar heb ik zelf een cursus voor gevolgd bij Miriam Windrich in Amsterdam. Zij heeft over ‘on line coaching’ een boek geschreven. Daarnaast bied ik een ‘fit coaching’ aan voor mensen die willen afvallen en die tegen belemmeringen en of beperkingen aanlopen waardoor dat niet lukt. Dat houdt in dat ik met deze mensen over die belemmeringen praat en ik loop met een groepje een keer per week. Samen wandelen is prima maar samen joggen is ook mogelijk. Ze zijn wel onder behandeling van een dietist.”
Op welk vlak behandel je mensen?
“Op diverse vlakken: mensen die moeite hebben met keuzes maken, mensen die even de weg kwijt zijn, faalangstig zijn, die niet goed in hun vel zitten en of mensen met gewichtsproblemen en ook mensen die steeds in hun oude gedrag terugvallen. Heel herkenbaar. Het kunnen allerlei beperkingen of omstandigheden zijn waardoor mensen vast lopen.”
Welke opleiding heb jij gevolgd?
“Ik heb de NLP-opleiding (practioner en master) gedaan, een coach-opleiding, taal- en taalpatronen en een trance-opleiding, De Reis naar Binnen (vergelijkbaar met de Helende Reis), energetisch herstel en een cursus online coaching. NLP is een zeer concrete manier van werken volgens vaststaande protocollen. Het heeft allemaal met taal en taalgebruik te maken. Hoe een boodschap binnen komt, heeft alles met taal te maken en de filters die iemand heeft. Ik maak graag gebruik van metaforen binnen de NLP-technieken. Gespreks- en ervaringsmanieren om bewustwording te creëren en daardoor gedragsverandering tot stand te laten komen en mensen bewust te maken van hun eigen verantwoordelijkheid.”
Waarom ga je wandelen met mensen?
“Van lopen in de natuur word je rustig. De meeste mensen komen erdoor in een andere energie. Omdat ze met bewegen bezig zijn, wordt het malen in het hoofd minder. Andere processen in het lichaam worden aangesproken. Bovendien kun je bij het bewegen en praten gemakkelijk metaforen uit de natuur gebruiken. Het paadje waar je over loopt is niet recht en dat is je levenspad (meestal) ook niet. Vaak kom je op een T-splitsing, wat weer een moeilijke keuze kan symboliseren. Om te kiezen welke kant iemand uitwil, doen we wel eens visualisatieoefeningen. Hoe zou het zijn als je de ene of de andere kant kiest? Uitstelgedrag is ook een veelvoorkomend thema. Dit kan in de natuur niet. Je kunt een regenbui nu eenmaal niet uitstellen. Neem je zelf geen beslissing dan zal uiteindelijk een ander die beslissing voor je nemen. Je kunt je dan afvragen of dat hetgene is wat jij had gewild? Op die manier kun je alles wat je tegenkomt in de natuur gebruiken om de ‘uitdagingen des levens´ helder te maken.”
Wat is het doel?
“Duidelijkheid brengen in het eigen gedrag. Ik geloof ook sterk in het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat ‘je nu eenmaal zo bent’ of mensen geven hun ouders of opvoeding de schuld van hun gedrag. Op een bepaalde leeftijd moet je weten wat je mogelijkheden zijn en hoe je deze op een positieve manier kunt gebruiken. Als ze niks doen, gebeurt er niks. Mijn doel is dat mensen zich beter gaan voelen en dat ze het eerste stapje zetten naar een nieuwe toekomst.”