Een buut duurt maar 11 minuten. (Foto: Nick Opbroek)

Conny Bruijnaers (52) is een van de zeven finalisten van het Limburgse Buuttekampioenschap. Ze stapt moeiteloos in de huid van haar typetje.

Hoe ben jij in de buut terecht gekomen?

“Mijn jongste zoon Mike heeft als kind ‘gebuut’ en ik schreef zijn verhaal. Hij is meerdere keren kampioen geworden. Toen hij ging puberen wilde hij niet meer. Ik daarentegen wilde al van jongs af aan actrice worden. Dus vijf jaar geleden dacht: ‘nu of nooit!’ en ben voor mezelf een buut gaan bedenken. Mijn jongens schaamden zich toen kapot, nu allang niet meer. Nu zijn ze trots op mij. Ik kan mijn passie kwijt in de buut. Ik hak wel vaker knopen door en dacht onlangs: ‘nu of nooit’. Wij hebben een einde gemaakt aan ons huwelijk en ik ga binnenkort verhuizen naar Horn. Mijn naam is niet meer Conny Opbroek maar Conny Bruijnaers.”

Was je meteen succesvol in de buut?

“Vijf keer mee gedaan en vier keer een finaleplaats! De eerste keer realiseerde ik me dat ik het alleen moest doen. Ik keek de zaal in en dacht: ‘Holy shit. Dadelijk verspreek ik me.’ Tegenwoordig is het voor mij alleen nog genieten. Ik weet precies wanneer ik een lach of applaus kan verwachten. Als dat dan ook komt, is dat heerlijk.”

Welke typetjes heb je gedaan?

“Dit jaar is mijn thema ‘Honderd procent puber’. Het ligt me nog vers in het geheugen hoe mijn kinderen toen waren. Het eerste jaar deed ik: ‘het jaar van Nel, kommer en kwel’. Daarna was ik ‘Jumbo Jet’, een stewardess. Vorig jaar was de titel: ‘Wo blief de tied’. Ik ben ook een kind van een jaar of negen geweest. Nu moet ik een type verzinnen voor volgend jaar, Ik heb inspiratie omdat ik midden in het buut gebeuren zit.”

Wat maakt een type ‘echt’?

“Het typetje moet dicht bij mij staan. Dan kan ik me goed verplaatsen en voor het publiek is dat herkenbaar. Ik geef me altijd helemaal. In het carnavalsseizoen heb ik iedere vrijdag, zaterdag en zondag optredens.”

Zeg je wel eens ‘nee’ tegen een optreden?

“Herenzittingen doe ik niet meer. Dat werkt niet omdat ik een vrouw ben. De meeste herenzittingen beginnen met balkenbrij en eieren met spek en dronken worden. Soms draaiden ze me de rug toe, ze praten tijdens mijn buut en daar heb ik geen zin in. Buuttegala’s zijn heel leuk. Enkele honderden mensen die rustig luisteren en genieten. Ze worden in heel Limburg georganiseerd en ik word veel gevraagd omdat ik al jaren in de finale sta.”

Hoe belangrijk is het voor jou?

“Ik zeg altijd; ‘het is een hobby en mijn leven hangt er niet van af. Ik heb een rijke fantasie en wie weet wat er nog op mijn pad komt?”