Berend (55) en Patricia (48) zijn lid van Kruisboogvereniging Willen Tell in Roermond. Berend sinds enkele jaren en Patricia sinds enkele maanden.

Waarom hebben jullie gekozen voor kruisboog?

Berend: “Ik heb altijd geschoten. Vroeger met pistolen en geweren. Daarna vijftien jaar met de handboog en nu sinds een jaar of twee met de kruisboog. Ik ben toen door een kennis uitgenodigd om eens te gaan kijken en was meteen verkocht.”

Wat is het verschil tussen een handboog en een kruisboog?

Berend: “Een handboog is zo’n boog waar indianen mee schieten. Daarbij moet je met je hele lichaam werken. Een kruisboog is eigenlijk een soort geweer. Er zit een kolf aan, een lader, een trekker. “

Wat is nodig om een goede kruisboogschutter te zijn?

Berend: “Vooral rust, goede ogen, concentratie en een beetje talent. Je moet verder heel veel oefenen.”

Waar schieten jullie?

“Wij schieten in een zaaltje bij café De Vriendenkring in Roermond. Wij schieten op de tien meter. Soms bij wedstrijden op twintig meter. Dat is dan meestal buiten.”

Wat heb je nog meer nodig behalve een boog?

Patricia: Handschoenen, een jas, een schouderstuk. Daarbij schiet iedereen met een boog die speciaal voor hem op maat is gemaakt.”

Berend: Ik schiet met een boog die ik in bruikleen heb. Daar schiet niemand anders mee.”

Doen jullie mee aan wedstrijden?

Berend: “Ja, in Limburg, Brabant en Gelderland voornamelijk. Het is vooral een sport van het zuiden en ook in België en Duitsland. Voor de twintig meter moeten we nog verder weg.”

Heeft jullie vereniging goede schutters?

“We hebben goede schutters, alleen hebben we te weinig leden. Dat is jammer. Het is zo dat het een sport is voor alle leeftijden. Vanaf een jaar of twaalf tot bij wijze van spreken 100 jaar. Zelfs gehandicapten kunnen deze sport beoefenen. Het is geen kijksport waarbij het publiek op een tribune zit. Daarom is dit zo weinig bekend bij de mensen. De contributie bedraagt 60 euro per jaar. Dus dat kan eigenlijk geen bezwaar zijn. De kruisboog krijgt men in bruikleen van de vereniging.”

Wat is er nou zo leuk aan?

Patricia: Ik kende deze sport helemaal niet. Ik ben eens mee gaan kijken en ik vind het schitterend! Als ik daar sta te schieten, valt alles van me af. Ik ben helemaal geconcentreerd.”

Berend: “Het is een pure sport. De zelfbeheersing, jezelf tot rust dwingen en tot concentratie zodat je steeds beter wordt en je met anderen kunt meten. Wij hebben gelukkig de mogelijkheid om vier keer per week te kunnen oefenen. Ik zou zeggen, laat mensen eens komen kijken, wie weet, worden ze ook zo enthousiast als wij zijn.”