• MAR EN MOON

Mar en Moon zijn twee buurvrouwen die geen tijd hebben om bij elkaar over de vloer te komen. Ze nemen wel de tijd om te mailen over van alles en nog wat.

Roermond, 20 december 2015

ARTIKEL DELEN OP SOCIALE MEDIA

Hoi Mar,

Op Facebook krijg ik altijd de meest mooie filmpjes te zien met dieren in de hoofdrol. De leukste zijn die toch van die puppies en jonge katjes al of niet samen met hele grote honden, de meest rare combinaties van allerlei dieren die met elkaar aan het spelen zijn. Een hert met een hond, een rat met een poes, een aap met een olifant, een leeuw met een mens... Zo wonderlijk. Ik smelt dan helemaal en stuur ze meestal door. Hoe meer ik de beesten bekijk hoe verbaasder ik wordt. Ook die prachtige BBC series, nu The Hunt, is fenomenaal knap gefilmd, maar het gedrag en de behendigheid van de dieren is prachtig. Ook om te zien hoe in zo’n biotoop alles, dieren en planten, van elkaar afhankelijk zijn en zelfs sámenwerken om te overleven. Ik vraag mij vaak af of we het empatisch vermogen van dieren niet ontzettend onderschatten. Als ik mijn hond bekijk, ik zie zijn intelligentie, ik zie of hij blij is of niet. Ik voel zijn liefde voor mij en ik kan niet anders dan, heel erg veel en ongecompliceerd van hem houden. Hij neemt zo’n grote rol in het gezin in dat ik er niet aan moet denken dat hij er over een paar jaar niet meer is.

Natuurlijk zie ik ook dat hij veel aandacht van mij nodig heeft en hij weet ook precies hoe hij dan moet kijken of handelen. De kat van mij, Pongelke, is natuurlijk een egoïstisch krengetje, maar als het dan op mijn schoot ligt te snorren dan lijkt het dat we één geheel vormen. Vaak heb ik nog niet eens in de gaten dat ze er ligt. Dat dieren zich zo aan de mens hebben aangepast, dat er rassen gekweekt zijn, van pincher tot Deense dog, en dat zich dat allemaal hond mag noemen, ik vind het wonderbaarlijk. Als je ziet hoe slim een gewone zwarte kraai is, hoe lief de roofzuchtige dolfijnen, hoe grappig de chimpansee, hoe schattig de stokstaartjes, hoe prachtig een uil is, zo kan ik uren doorgaan. We zaten eens op een camping in Spanje en er was een groot mierennest bij de tent. Wij hadden geen zin in dat gekrioel en goten een pannetje kokend water in het nest. (Erg He?) Maar later gingen we de miertjes eens bekijken en gaven hen grote stukken vlees, en we bestudeerden hun ijverig gedrag, hun enorme kracht, het was fascinerend. Zo zie je maar. Onbekend maakt onbemind.

Waar verbaas jij je over Mar?

Groeten
Moon

 


 

Hallo Moon,

Dat wij mensen, dieren menselijke eigenschappen toedichten, vind ik niet te pruimen. Een hond is geen mens. Foto’s van dieren in allerlei niet natuurlijke poses en omgevingen, wil ik niet zien. Ik heb daar helemaal niks mee. Ook niet met dieren die kunstjes doen. Dat circussen geen wilde dieren meer mogen laten optreden, is terecht. Het is toch ten hemel schreiend om zo’n prachtige, indrukwekkende tijger of olifant stomme kunstjes te zien doen. Dolfijnen, die intelligente dieren, zijn hopelijk de volgende dieren die weer gewoon in het wild mogen leven. Ik denk wel eens dat als dolfijnen handen hadden gehad, zij de baas van alle oceanen waren geweest, misschien wel van de hele wereld. Ik heb altijd honden of katten gehad. Daar was ik dol op. Maar ik had niet het idee dat ze geweldige gedachten hadden over het een of ander. Soms ontmoet ik mensen die hun doodzieke dier allerlei operaties laten ondergaan. Dat vind ik het toppunt van egoïsme. Geef je huisdier een fijn honden- of kattenleven en maak er een eind aan als het een lijdensweg wordt. De knoop doorhakken om je huisgenoot te laten inslapen is inderdaad niet gemakkelijk en gaat met verdriet gepaard. Zeg mij wat! Dit overkomt je meerdere malen in je leven en je weet van tevoren dat jij je hond of kat overleefd. Mijn laatste kat, Knuupke genaamd, keek niet links of rechts toen hij de straat overstak en kwam onder een auto. Ik woon in de stad en nam bewust het risico dat hij zou omkomen in het verkeer. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om een kat binnen te houden. Ik gunde hem zijn avonturen met andere katten en het vangen van muizen. Dat is in mijn ogen een goed kattenleven. Het duurde voor Knuupke maar vier jaar mijn vorige kat leefde in dezelfde omstandigheden 18 jaar. Uit onderzoek is gebleken dat katten een gedeeld territorium hebben. Ze wisselen elkaar af, iedere kat heeft recht op zijn vaste uren in zijn territorium. Dat is pas samenwerken én overleven!

Tot gauw,
Mar

 

VOLG ROERMONDENAAR.NL
WIE WOONDE WAAR IN ROERMOND 1937
TAALGEBRUIK EN CULTUUR IN ROERMOND

Lotte onderzoekt het taalgebruik in Roermond. Ze kijkt daarbij naar verschillende talen en hoe deze door de vele verschillende inwoners van Roermond gebruikt worden in het dagelijkse leven.

Lees verder

TELEFOONGIDS VAN ROERMOND UIT 1906