Ik woon...landelijk

Ellen (41) en Peter (55) zijn sinds16 jaar getrouwd. Hij is sinds anderhalf jaar huisman. Voorheen zelfstandig ondernemer (cateraar voor meerdere scholen). Zij full-time docente nederlands en engels op het Agrarisch Onderwijscentrum Limburg.

Ze wonen ...landelijk in Varst, een gehucht bij Posterholt. Allebei stadsmensen die drie en een half jaar geleden het ‘boerenleven’ hebben opgezocht.

Het huis is gebouwd in 1830. Er is in de loop der jaren veel ver- en aangebouwd. De laatste verbouwing was in 1972. Toen is het geworden zoals het nu is. Er waren meerdere kleine stalletjes, een kleine woonkamer en een opkamer. De hele achterzijde is eigenlijk nieuw. De voorzijde is het oorspronkelijke woonhuis met stallen.

Peter: “Het is altijd mijn wens geweest om als ik op zou houden met werken in een dorp te gaan wonen. Toen ik dit huis ontdekte was ik er meteen kapot van. Ellen en ik gaven huizen altijd punten. Ik gaf dit huis een 10, Ellen gaf het huis een 6. Zij kan niet dóór de rommel heen kijken en zien hoe het zal worden. Het was inderdaad een grote puinhoop. “

Ellen: “Ik vond ook de wei te klein. Ik heb namelijk een paard, Kennedy. Mijn grote wens was: een huis met een stal en een wei voor Kennedy. Dat was mijn voorwaarde om een huis te kopen. “

Peter: “Ik heb gereageerd op de advertentie van dit huis. Er waren die eerste dag 8 kijkers. Toen heb ik meteen een bod gedaan.Want als je bij een makelaar een bod doet, gaat hij niet met andere potentiële kopers in zee.

Ellen: “Je moet het ook goed vertellen! We waren ook nog met een ander huis bezig met veel meer wei en drie stallen. Dat zag ik veel meer zitten. Maar dat ging uiteindelijk niet door. Toen was het zo, dat we de wei hiernaast erbij konden kopen. Dat was wat voor mij de doorslag gaf. Voor mij is het allerbelangrijkste dat ik mijn paard bij het huis kan stallen en dat hij genoeg wei heeft.”

Peter: “Daarbij was het zo dat ik wist dat ik in 2002 op zou houden met mijn cateringsbedrijf. Ik moest natuurlijk iets te doen hebben! Dit huis is voor mij ideaal om bezig te blijven. Ik heb inmiddels een rijbak voor het paard gemaakt en een mooie stal gebouwd. Met hulp van vakmensen hoor!”

Ellen: “Ik rij geen wedstrijden dressuur meer met Kennedy. Ik heb daar gewoon geen tijd voor. Het hele weekend ben je daar dan mee bezig en ook door de week moet je dan drie of vier keer trainen. Nu rij ik alleen nog recreatief in onze eigen rijbak of in het buitengebied. Heerlijk!

Peter: ”Ik vind het wonen hier fantastisch. Ik hou van de stilte. Aanloop hebben we ook genoeg. Van vrienden maar ook van de mensen hier in het straatje. Ik voel me hier echt opgenomen. Zeer zeker in de ‘Veurste Varst’. We zijn ook lid van de wijkvereniging. Daar gaan we mee bowlen of kienen of zoiets. Toen de buurman 60 werd was de hele Varst aanwezig. Toen wij hier kwamen wonen hebben we een welkomstfeest gegeven. “ Ellen valt Peter bij: “Ik denk dat we hier altijd blijven wonen!”