Maak dat een ander wijs!

Beste Fiena,

Nu merk ik pas hoe goed ik het gewend ben. Niet dat het bij mij een vetpot is. Maar ik kon mijn wekelijkse boodschappen doen zonder op de prijs te letten. Ik ben een sober mens op andere gebieden. Met kleding doe ik jarenlang en met de mode ga ik niet mee. Meubels en spullen voor in huis koop ik bij de kringloop. Ik heb gewoon niet zoveel nodig. Maar nu moet ik inleveren zoals alle Nederlanders. Vanaf nu moet ik niet meer sober leven maar gewoon karig. Op mijn boodschappenlijstje staan alleen nog maar de nodige levensmiddelen, geen luxe hapjes en drankjes meer.

Het is zelfs zo dat ik een uitkering aan moet vragen. Ik had al besloten dat ik dat dan maar moest doen. De dag brak aan dat ik een afspraak had bij Sociale Dienst. Ik kreeg spontaan de griep. Ik heb afgebeld. 

Al mijmerend moest ik bekennen dat ik me niet afgemeld zou hebben als het een andere afspraak zoubetreffen. Griep of niet, ik werk door en afspraken afzeggen is er bij mij niet bij. Ik moet mezelf bekennen dat ik het niet kán opbrengen om naar Sociale Zaken te gaan. Ik had al mijn papieren bij elkaar. Mijn hele hebben en houwen in een stapeltje A4-tjes gevat. De bewijzen dat ik geen aardse goederen heb verzameld in mijn leven tot nu toe. Dat gaat ook niet meer gebeuren. Ik zal opgelucht zijn als ik mijn AOW ontvang over ruim een jaar. Dan is de basis in ieder geval verzekerd. 

Ik heb alles vanmorgen nog eens nagerekend en ik kan het redden tot na het nieuwe jaar. In 2013 reken ik op nieuwe kansen, nieuwe inkomsten. Al mijn hoop is gevestigd op een nieuw project dat in voorbereiding is. Eigenlijk weet ik wel zeker dat dit gaat slagen. 

In mijn leven gebeuren geregeld wonderen. Zo noem ik dat. Uit onverwachte hoek komt misschien een oplossing in de vorm van een leuke opdracht. Vrienden en familie helpen mij uit de sores. Gewoon door er te zijn en op een of andere manier een helpende hand te bieden. Moeilijk om te accepteren maar ik grijp deze helpende handen met twee handen dankbaar beet. Ideeën komen van arme mensen. Dus gekochte verjaardagscadeautjes zitten er niet meer in. Ik hoop dat mijn familie en vrienden genoegen nemen met zelf gepunnikte, getekende of gebakken giften. Ik weet zeker dat ik creatief genoeg ben om te zorgen dat ik rond kom. Ik probeer er een sport van te maken. Hoe maak ik het gezellig in de decembermaand zonder poen. Een uitdaging!

Beste S,

Dat laatste wil ik ook!