Bridge

Marij Gorris (69) houdt er mee op. Haar besluit staat vast. Twaalf jaar lang gaf Marij vol passie bridgeles in ‘t Paradies. Nu is deze activiteit ter ziele. Er melden zich te weinig mensen aan die willen leren bridgen Marij sluit een fase in haar leven af en begint aan een nieuwe fase.

Waar ligt het aan dat er te weinig leerlingen zich aanmelden?

Marij: “Enkele jaren geleden was er een actie (Denken en Doen) van de Nederlandse Bridge Bond waarbij bridgelessen gratis werden aangeboden. Op zich een prima project om mensen achter de geraniums weg te halen maar het gaat ten koste van de mensen die les geven. Ik merk dat de bridgeclubs ook leden verliezen. Ik begrijp niet waarom dit zo is. Misschien willen mensen minder het huis uit gaan of ze vinden lessen te duur? De leeftijdsgroep wordt steeds ouder? Deze denksport was vroeger iets voor oudere mensen omdat zij meer tijd hadden dan de werkende mensen. Toch is het een sport voor alle leeftijden. Om jonge mensen te bereiken zou ik ’s avonds les moeten geven. Dat vind ik te vermoeiend.”

Hoe heb jij je hart aan het bridgen verloren?

“Ik werd arbeidsongeschikt door een auto ongeluk toen ik vijftig jaar was. Mijn beroep was fysio-therapeut. Ik kon van de ene op de andere dag niet meer werken. Dat was niet alleen lichamelijk moeilijk maar ook psychisch. Mijn kinderen viel op dat ik niets leuks meer te vertellen had. Toen heb ik me zelf bij elkaar geraapt en ben samen met een vriendin bridgeles gaan geven. Deze vriendin werd ziek en kon niet meer mee doen. Toen ben ik in ’t Paradies terecht gekomen met mijn lessen. Ik speelde al heel lang maar ik ben me daar toen meer in gaan verdiepen. Ook in het lesgeven. Dat had ik nog nooit gedaan. Ik vond het meteen ontzettend leuk. Het spel is gewoon heel erg boeiend daar kan geen canasta, heugen, klaverjassen of rikken tegenop.”

Kan iedereen het leren?

“Mijn moeder heeft het geleerd toen ze zeventig jaar was. Mijn vader stierf en ze vereenzaamde volgens mij. Ik stelde haar voor om bridgelessen te nemen. Ze stribbelde eerst nog tegen maar ging toch op les. Ze heeft tot haar 84e bridge gespeeld! Bijna al onze vrienden spelen bridge. Ik heb nog tegen bijna niemand verteld dat ik geen les meer ga geven, het doet pijn in het hart.”

Welke plannen heb je voor de toekomst?

“Mijn dochter Melanie woont in Frankrijk met vriend en dochter. Zij studeert dit jaar af. Daar is ze heel druk mee. Ik heb aangeboden om haar bij te staan samen met mijn vriendin Josje. Wij logeren daar geregeld vijf weken of nog langer. Ik wil ook mijn andere dochter in Den Haag vaker zien. Veel reizen en een I-padcursus doen en lid worden van Alliance Francaise. En bridgen!”