- THUIS!
Een huis is nog lang geen thuis. Een thuis maak je zelf door je eigen sfeer te creëren. Goede smaak is mooi meegenomen maar een eigen smaak is belangrijker. Wat de één mooi vindt is voor de ander totaal niet aanvaardbaar. In deze rubriek vertellen mensen over hun thuis en hoe dat voelt.
Susanne de Winter-Könnecks (55)
Door Mar-Li Wingens
Met wie woon jij in een huis?
Susanne: “Wij wonen in een rijtjeshuis op de Donderberg. Wij dat zijn mijn man, onze dochter van 24 jaar en ik en niet te vergeten onze twee herdershonden. Onze zoon woont niet meer thuis. Wij hebben een kleinkind van anderhalf jaar: Lotte. Ik ben oppasoma en ik weet nu pas hoe leuk dat is.”
Waar hebben jullie hiervoor gewoond?
“Wij zijn ongeveer iedere vier jaar ergens anders gaan wonen. Eerst op de Venloseweg. We hebben ook nog op Hoogvonderen gewoond in een nieuwbouwhuis. Toen zijn we in Leeuwen gaan wonen en was het net alsof het iedere dag zondag was. Té rustig! Ik wilde wat meer leven in de brouwerij. Op een gegeven moment hebben we ons oude huis op de Venloseweg weer terug gekocht. Echt gebeurd!
We waren eigenlijk de Venloseweg gewend. Dus veel lawaai, veel verkeer. Waar mijn gezin gelukkig is, ben ik ook gelukkig. Mijn man wilde in die tijd graag terug naar de Venloseweg. Zeven jaar geleden zijn we op de Donderberg gaan wonen.”
Waarom juist dat huis?
“Ik heb dit huis gekocht zonder mijn man. Hij lag thuis met een pijnlijke rug. De moeder van mijn man ging mee kijken. Toen ik binnenkwam had ik direct een goed gevoel. Als je binnenkomt zie je een lange gang met aan het eind de keuken en een deur in de gang naar de huiskamer en een deur naar de wc. De keuken is apart van de kamer maar wel open. Er is geen deur maar een boog gemaakt. De keuken was vrij nieuw en helemaal mijn smaak. Verder zijn er boven drie slaapkamers en een computerkamer en een badkamer. Daarboven ook nog een zolder. We hebben een tuin. We zijn geen tuinmensen. Wel om in te zitten maar niet om in te werken. Voor mij zou een balkon ook genoeg zijn. Over een jaar of vijf wil ik wel in een flat wonen. Op dit moment niet omdat we twee grote honden hebben: Spike en Sam.”
Hoe ervaar jij de buurt?
“Het is er rustig en iedereen is eigenlijk wat op zichzelf. Dat vind ik jammer. Er is geen verbintenis onderling. Na de zeven jaar dat we er wonen voel ik me nog steeds een beetje een vreemde eend in de bijt.”
