Je hebt ze in alle soorten. Vrouwen. Maar één eigenschap hebben ze allemaal, ze zijn allemaal uniek in hun soort. Hun persoonlijkheid is de moeite waard om eens onder de loep te nemen. Aan de hand van enkele indringende levensvragen leren we bijzondere Roermondse vrouwen een beetje beter kennen.
Anneke Kosters, ondernemer
Ik heb al mijn hele leven de droom dat ik ooit een grote boerderij heb met veel land waar ik een soort onthaastingscentrum heb. Dat wil ik al 30 jaar maar het geld is er niet om dit te verwezenlijken. Het plan ligt er helemaal uitgewerkt. Mensen die de harde maatschappij, het materialisme willen ontvluchten zijn dan bij mij welkom. Bij mij zijn geen computers, twitter, mobiele telefoons en wat dies meer zij. Maar gewoon in de aarde wroeten, schilderen, praten bij de open haard. Als ik miljoenen zou winnen in een loterij zou ik dit plan direct uitvoeren.
Ik wil graag op de huidige manier verder gaan. Creatief bezig zijn met filmen, ik bruis van de ideeën. Ik heb sinds ongeveer een jaar een eigen video-bedrijf. Het loopt tot nu toe beter dan ik verwacht had. Daar ben ik heel trots op. Ik ben vooral trots als ik mijn werk terug zie en dat het eindresultaat goed gelukt is.
Als mensen mij niet of verkeerd begrijpen en ik kan niet uitleggen hoe ik het bedoeld heb. Ik ben snel in denken en doen en soms te rechtstreeks.
Mijn moeder zei altijd: wie goed doet, goed ontmoet. Ik heb zelf zon tegeltje waar dat op staat! Ik denk dat wat je geeft, je ook terug krijgt. Niet dat ik daar nooit in teleurgesteld ben. Dat is wel zo. Maar als het wél klopt, denk altijd dat mijn moeder toch gelijk had. Ik probeer positieve energie uit te dragen. Van mijn vader heb ik hard werken meegekregen. Ik moest altijd alles zelf verdienen.
Nergens voor! Sinds drie jaar tennis ik maar Wimbleton ga ik niet meer halen.
Ik denk mijn humor en mijn doorzettingsvermogen. Als ik iets wil, ga ik door tot het gaatje. Mijn perfectionisme is tevens mijn valkuil. Het is nooit goed genoeg.
Soms ben ik er van overtuigd en als ik alle rampen en ellende zie dan denk ik dat er hierna niets meer is. Ik twijfel maar soms voel ik mijn beschermengel naast mij.
Schilderen, dat doe ik zelf als hobby en film natuurlijk.
Ik ben een natuurmens. Ik breng veel tijd buiten door. Ik heb een opleiding natuurgenees kunde gedaan. Mijn man Wim is herborist, hij weet dus alles van planten. Tijdens onze wandelingen bekijken we ieder plantje. Natuur maakt mij gelukkig. Ik krijg er soms tranen van in mijn ogen.
Om in 2004 de opleiding voor natuurgeneeskunde te doen in Maastricht. Toen heb ik mezelf goed leren kennen. Ik heb daar mensen leren kennen die heel anders waren dan de mensen die ik kende. Ik leefde voor die tijd in een materiële wereld. Ik ben tijdens mijn studie wel wat doorgeslagen naar de spirituele kant maar inmiddels zoek ik naar een middenweg, naar een goede balans.