Gerda Stultjens

De ogen van Gerda Stultjens (68) uit Beegden gaan glanzen als ze vertelt over haar vele creatieve activiteiten. Gewoon als hobby of als vrijwilligster voor 55 plussers. Zijn 24 uur per dag genoeg voor haar?

Wat heb je allemaal gedaan?

“Na dat onze twee kinderen de deur uit waren zijn inmiddels vijf kleinkinderen geboren: een tweeling, Selena en Chiara van 14 jaar, Fleur en Xavier vijf jaar. Isabel van 7 jaar. Mijn man Harrie waar ik al 47 jaar mee getrouwd ben en ik hebben vaak opgepast. Tegenwoordig is dat een stuk minder. Verder ben ik 30 jaar hoofdleidster geweest bij de peuterspeelzaal in Beegden. Ik heb met 5 andere enthousiaste moeders aan de wieg gestaan van de kinderopvang. Ik heb veel van de kinderen geleerd.”

Wat doe je tegenwoordig?

“Ooit ben ik begonnen met het maken van karakterpoppen. Deze maak je zonder voorbeeld vanuit je gevoel. Daaruit is het maken van keramiek voortgekomen. Ik heb me verdiept in het materiaal en de mogelijkheden daar van. Ik ontwikkelde me steeds meer. Klei is geen gemakkelijke materie. In het begin ging nog wel eens wat kapot. Ik was te ongeduldig, daar heb ik wel van geleerd.Mijn creaties zijn heel divers. Ik geef ze soms cadeau, de kinderen vinden ze leuk en ook andere familie en vrienden. Maar ik verkoop ook wel eens iets maar daar gaat het me niet om. Ik schilder ook en ik doe aan glasmozaïken. Bijna zes jaar geleden ben ik begonnen om 55 plussers te begeleiden bij hun creatieve uitingen in het gemeenschapshuis in Beegden. Ik heb me altijd voorgenomen om iets te betekenen voor mijn eigen leeftijdscategorie. Daarnaast wandel en fiets ik met 55 plussers. Ik organiseer mede de kerstmiddag in het gemeenschapshuis.” 

Vertel iets over de activiteiten in het gemeenschapshuis?

“Ik werd benaderd om mee te werken aan het huisproject. Ik zag het niet zitten om de verplichte kop koffie te serveren en verder een spelletje te doen en dat is het dan. Dat vind ik niets voor mij. Ouderen zijn best in staat om hun eigen keuzes te maken. Ik stelde voor om creatieve activiteiten aan te bieden. De mensen hoeven daar niet aan deel te nemen, vrijheid, blijheid. Iedereen kan bij ons binnenlopen en iets doen of alleen inderdaad koffie drinken. Een groepje zit te kaarten, anderen schaken een potje of bridgen. Schilderen, keramieken, breien, haken, kaarten maken, bloemschikken, glasmozaïken kan natuurlijk ook. Vilten staat ook op het programma.”

Sloeg het meteen aan?

“In het begin keek iedereen een beetje argwanend. We draaien nu ruim vijf jaar en het project loopt als een trein. Ik doe samen met Els Heijnen de coördinatie. Op een middag komen gemakkelijk 60-70 bezoekers. Alles draait op vrijwilligers. Nieuwe enthousiaste vrijwilligers van alle leeftijden zijn vanzelfsprekend hartelijk welkom.”