Marleen de Weerd-Van Appeven

Marleen de Weerd-Van Appeven (68) vertelt over haar jeugd als kind van gescheiden ouders. Haar ouders en stiefvader zijn inmiddels overleden.

In 1950 zijn we van de Schoenmakersstraat naar de Kloosterwandstraat verhuisd. Mijn moeder, Mia Bindels, had daar haar handwerkwinkel. Zij wist alles van handwerken. Ik heb het weer van mijn moeder geleerd. Mijn vader had een timmerbedrijf.

Het gezin

Mijn ouders scheidden in 1955. Dat was echt vreselijk. Onderweg van het boodschappen doen, vertelde mijn moeder mij dat mijn vader ergens anders ging wonen. Ze vroeg: ‘Hoe zou je het vinden als papa niet meer thuis woont?’ Ik zei: ‘Is er dan geen ruzie meer? Dan doe het maar!’ Mijn vader vertoefde vaak in Duitsland... maar mijn moeder was ook niet trouw. Het waren allebei fijne mensen maar samen ging het niet. Mijn moeder had toen al een relatie met Leo, hij werd de stiefvader van mijn broer Paul en mij.

De scheiding

In 1955 gingen mensen niet scheiden. Mijn moeder heeft dat beslist. De bisschop heeft zich er zelfs mee bemoeid. Mijn opa, de vader van mijn moeder, vond ook dat het helemaal niet kon. Er was toen een pastoor Delissen. Een moderne man en hij raadde mijn moeder aan om te scheiden. Hij zei dat hij dit niet als geestelijke zei maar als mens! De directeur van Philips waar mijn stiefvader werkte, had er ook een mening over. Dat was Frits Philips. Hij wilde mijn stiefvader overplaatsen naar een Philipsfabriek in Argentinië. Mijn moeder besloot meteen om met de kinderen mee te gaan. Toen was dat plan ook meteen van de baan. Maar ook de mensen in de stad bekeken ons met scheve gezichten. Scheiden was toen een schande. Ik had er last van op school. Op een gegeven moment vroeg een zuster aan de kinderen in de klas welk beroep hun vaders hadden. Ik zei: ‘weet ik niet’. Maar ze bleef doorvragen maar ik zei niets. Heel pijnlijk voor mij. 

Trouwen

Mijn moeder en Leo konden niet trouwen omdat de eerste vrouw van Leo de scheiding tegenhield. Als Leo de leeftijd van 60 jaar zou bereiken terwijl zij nog getrouwd zouden zijn, ging de erfenis na zijn dood naar zijn eerste vrouw. Zo was toen de wet. Toen Leo 60 jaar was, gaf zijn eerste vrouw toestemming om te scheiden. Mijn moeder en Leo zijn toen alsnog getrouwd. 

Jeugd

Ik heb een fantastische jeugd gehad. Mijn stiefvader werd een echte vader voor mij. Ik heb geen trauma over gehouden van de scheiding. Na het overlijden van Leo heb ik mijn ouders samen uitgenodigd bij mij thuis en vanaf die dag konden ze weer samen door één deur. Mijn vader had een relatie in Duitsland en dat is een LAT gebleven. Ook heel vooruitstrevend. Ik heb nooit kunnen achterhalen wie deze vrouw was. Mijn vader heeft dat geheim mee in zijn graf genomen.