Herinneringen van Jeanne (92): Kerst 1944

Zeventig jaar geleden woedde de tweede wereldoorlog op z’n hevigst, het Ardenneroffensief.

Op 11 november werd ons huis in Roermond gebombardeerd, per ongeluk geraakt door de Engelsen. Wij huisden al geruime tijd in de kelder. Goedgekeurd als schuilkelder voor onze buren en onze familie. Een vrouw met drie kinderen en een tante met een fobie voor kelders, waren nog boven. Mijn vader kreeg ze met veel moeite en dreigementen de kelder in. Na enkele minuten viel de voltreffer precies op de plek waar enkele minuten eerder deze mensen zich nog bevonden. Dat gebeurde klokslag 12 uur, de klok heeft nooit meer gelopen en stond voor altijd op 12 uur. Dus mijn vader redde vijf mensen van de wisse dood. Dat weet bijna niemand behalve de familie. Elders in de stad vielen 35 doden. Wij hebben een tijdje vastgezeten in de kelder omdat ons huis in puin lag. Mannen van het Rode Kruis hebben ons uitgegraven.

Hoe vierden wij kerstmis in deze situatie? Wij gingen, ondanks alles, naar de nachtmis naar Kapel in ’t Zand, lopend door de sneeuw, het vroor 17 graden. Alleen de meisjes want de jongens waren ondergedoken voor de razzia’s. Zij konden opgepakt en naar Duitsland gestuurd worden om te werken. De Kerst mis vierden we in de gang van de kerk. Het koor zong kerstliedjes en ik liet mijn tranen de vrije loop. Als ik daar aan denk, krijg ik het nog te kwaad. We kwamen weer veilig thuis maar daar wachtten ons geen worstenbroodjes en geen kribje...