- AEVE TOES
Goedendag, Bonjour, Guten Tag, Bom dia, Ni Hao, Buongiorno, Buen día, Good day, Salaam, Vitaju, God dag, Strazdvoedje. In "Aeve thoes" komen mensen aan het woord die al jaren ergens anders op deze aardbol wonen en "aeve thoes" in Roermond zijn. Ze vertellen over hun leven in den vreemde, over hun werk, hobby's en de cultuur waar ze mee te maken hebben.
Melanie van der Meer (44)
Door Mar-Li Wingens
Ik woon in Frankrijk in Argentat in de Correze in de vallei van de Dordogne, een klein plaatsje van ongeveer 3000 inwoners. Het is heel prettig leven daar! Ik ben er ongeveer tien jaar geleden terecht gekomen door mijn toenmalige vriend. Hij kreeg daar werk als groepsleider voor Nederlandse, moeilijk opvoedbare jongeren. Wij woonden in Nederland samen in Arnhem en ik dacht: ‘een leuk avontuur’.
Werk
Ik werk tegenwoordig op vliegveld Brive-Vallei van de Dordogne bij de afdeling Marketing en Communicatie. Dat doe ik tijdens een opleiding drie weken werken en een week een opleiding volgen. Na een jaar hoop ik dat er budget is om mij aan te nemen. Verder hoop ik dat we binnenkort een vlucht van en naar Eindhoven en Amsterdam kunnen aanbieden. Ik heb Rechten gestudeerd. Toen we in Frankrijk gingen wonen ben een makelaardij begonnen maar wel onder de paraplu van een grote organisatie. Dat heb ik een aantal jaren gedaan tot de markt instortte. Daarna ben ik terecht gekomen bij een toeristenbureau (soort VVV). Ik heb toen een opleiding Internationale Commercie gedaan en tegenwoordig volg ik dus een stapje hogere opleiding.
Verschillen
Het levensritme is anders. In Frankrijk is het leven meer ontspannen. We nemen meer ti jd om te eten, nooit een broodje even tussendoor. Als ik dat wel eens doe, word ik uitgelachen en ze vragen of ik zelfmoord wil plegen! Ik vind het moeilijk om echt contact te krijgen. Het blijft redelijk oppervlakkig. Fransen praten minder over gevoelens. Minder diepgaand. Dat idee heb ik wel. Ik denk dat ik toch als buitenstaander gezien wordt. Ze zijn meer gericht op de familie. Het is een veilig gevoel, wonen in zo’n klein dorp, maar wel wat beperkt. Het is een half uur rijden naar de dichts bijzijnde stad, Tulle.
Vaderland
Ik ben écht thuis in Roermond waar ik ben opgegroeid. Maar in ons dorpje daar voel ik me ook thuis. Mijn dochter. Louise (7) gaat er naar school. De vader van mijn dochter woont in de buurt met zijn vriendin. Louise is voornamelijk een Frans kind, ze spreekt thuis meestal Nederlands met mij en Frans met mijn Franse vriend. Soms is zijn zoon er ook en dan spreken we overwegend Frans. Als ze bij haar vader is en zijn Nederlandse vriendin wordt er Nederlands gesproken.
Roermond
Ik kom minstens twee keer per jaar naar Roermond. Met Carnaval bijvoorbeeld! Ik heb hier ook nog steeds vrienden en vriendinnen. Face-book maakt het contact onderhouden gemakkelijker. Daarbij hebben familie en vrienden altijd zin om op vakantie te komen!
